Το άρωμα ενός Volvo
Πώς δημιουργείται το άρωμα του αυτοκινήτου σας; Δύο ειδικοί στα αρώματα μιλούν για την αίσθηση της όσφρησης, τα υλικά στα αυτοκίνητά μας και τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού.
Όλα τα υλικά στα αυτοκίνητα ελέγχονται, ώστε να διασφαλίζεται ότι ο αέρας μέσα στο αυτοκίνητο είναι απαλλαγμένος από επικίνδυνες ουσίες.
Το άρωμα του φρέσκου καφέ μέσα σε ένα κρύο αυτοκίνητο ένα χειμωνιάτικο πρωινό, η ξεχωριστή μυρωδιά ενός καινούργιου αυτοκινήτου, ένα ποτ πουρί υγρασίας και πλαστικού σε ένα παλιό Volvo 240 που μπορεί να οδηγούσε ο παππούς σας… Όλοι έχουμε έντονες αναμνήσεις που συνδέονται με μυρωδιές. Γιατί όμως τα αυτοκίνητα μυρίζουν όπως μυρίζουν;
Αναζητήσαμε την απάντηση στο Κέντρο Υλικών μας στην Τορσλάντα του Γκέτεμποργκ, στη Σουηδία. Εδώ, η Annelie Synnerdahl και η Hanna Sundqvist, χημικοί μηχανικοί και οι δύο, επιθεωρούν όλα τα υλικά που χρησιμοποιούνται σε ένα αυτοκίνητο Volvo. Αυτό περιλαμβάνει τα πάντα, από μικροσκοπικά κομμάτια υφάσματος μέχρι ένα συγκεκριμένο αξεσουάρ ή ένα ολόκληρο αυτοκίνητο. Όλα αυτά θερμαίνονται σε προηγμένους θαλάμους, ώστε να συλλέγονται και να αναλύονται τα αρώματά τους.
«Διασφαλίζουμε ότι ο αέρας που αναπνέουν οι πελάτες μας στα αυτοκίνητά μας είναι όσο το δυνατόν πιο καθαρός», λέει η Hanna. «Έχουμε υψηλές απαιτήσεις από τους προμηθευτές μας και οι απαιτήσεις αυτές γίνονται όλο και πιο αυστηρές. Για ορισμένες ουσίες δεν πρέπει να υπάρχουν ούτε ίχνη, ενώ άλλες επιτρέπονται, αλλά εντός των προβλεπόμενων ορίων.»
Φροντίζουμε ο αέρας που αναπνέουν οι πελάτες μας να είναι όσο το δυνατόν πιο καθαρός.
Ο White Elephant, ένας από τους τρεις θαλάμους που χρησιμοποιούνται για αυτήν τη διαδικασία, προορίζεται για μικρότερα εξαρτήματα, όπως τιμόνια, παιδικά καθίσματα αυτοκινήτων ή μοκέτες. «Οι συνθήκες μέσα στον θάλαμο πρέπει να αντικατοπτρίζουν το περιβάλλον ενός αυτοκινήτου», εξηγεί η Annelie. «Φανταστείτε ένα αυτοκίνητο σταθμευμένο στον ήλιο μια ζεστή ημέρα του καλοκαιριού. Για να δημιουργήσουμε αυτές τις συνθήκες, διεξάγουμε δοκιμές έως και στους 95 °C. Σε αυτήν τη θερμοκρασία, οι βαρύτεροι υδρογονάνθρακες απελευθερώνονται και συλλέγονται σε ένα φύλλο αλουμινίου, το οποίο τοποθετείται πάνω σε μια πλάκα ψύξης για να προσομοιωθεί το κρύο παρμπρίζ.»
Κατά τη διάρκεια της δοκιμής διοχετεύεται συνεχώς στον θάλαμο καθαρός αέρας με ελεγχόμενη υγρασία. Η Annelie βάζει τη μύτη της στον σωλήνα από όπου εξέρχεται ο πλεονάζων αέρας και μπορεί να αξιολογηθεί η μυρωδιά.
«Όλα τα πλαστικά υλικά εκπέμπουν χημικές ουσίες σε μικρές ποσότητες και οι περισσότερες ουσίες έχουν μια συγκεκριμένη μυρωδιά», λέει η Annelie. «Συχνά μιλάμε για ένα όριο οσμής, που είναι η συγκέντρωση στην οποία αρχίζει να μυρίζει μια ουσία. Δυστυχώς, ορισμένες ουσίες μυρίζουν ωραία παρόλο που δεν είναι και τόσο υγιεινές.»
Η Hanna Sundqvist και η Annelie Synnerdahl στο Κέντρο Υλικών της Volvo Cars.
Σε έναν άλλο θάλαμο χωράει ένα ολόκληρο αυτοκίνητο Volvo. Σε αυτήν την αίθουσα από ανοξείδωτο χάλυβα, με λάμπες τεχνητού φωτός που μιμούνται την ηλιακή ακτινοβολία στην οροφή, όλα τα υλικά του αυτοκινήτου ελέγχονται ως σύνολο.
«Παλαιότερα, δίναμε έμφαση στη δοκιμή μεμονωμένων υλικών και εξαρτημάτων», λέει η Hanna. Στις μέρες μας, πολλές από αυτές τις δοκιμές γίνονται σε εγκεκριμένα εργαστήρια τρίτων. Σήμερα, διεξάγουμε όλο και περισσότερες δοκιμές στον θάλαμό μας. Αν λάβουμε κάποιο μη ικανοποιητικό αποτέλεσμα στη δοκιμή θαλάμου, πρέπει να προχωρήσουμε πιο κάτω στην αλυσίδα. Ποιος είναι ο ένοχος, το πολυστρωματικό υλικό ή το ύφασμα; Είναι δουλειά για ντετέκτιβ.»
Σε μια άλλη αίθουσα, υπάρχουν σειρές από γυάλινα μπουκάλια που περιέχουν νερό και ένα κομμάτι από κάποιο υλικό. Τα μπουκάλια θερμαίνονται στους 40 °C για 24 ώρες πριν δοκιμαστούν από την ανθρώπινη μύτη.
«Η ομάδα των ειδικών απαρτίζεται από τέσσερα άτομα τη φορά», λέει η Hanna. «Δεν μπορούν να είναι καπνιστές ή να φορούν άρωμα και πρέπει να έχουν το προφίλ τακτικών πελατών. Κατά τη διάρκεια της δοκιμής, κάθε ειδικός δίνει έναν βαθμό βάσει μιας κλίμακας. Η μυρωδιά δεν θα πρέπει να είναι υπερβολικά ενοχλητική. Η όσφρησή μας είναι εξαιρετικά ευαίσθητη και μπορεί να ανιχνεύσει αρώματα που τα όργανα μέτρησής μας δεν μπορούν.»
Τα περισσότερα υλικά που φτάνουν στη Volvo Cars υποβάλλονται σε αυστηρές δοκιμές από τους προμηθευτές μας προτού καταλήξουν στα εργαστήριά μας. Λόγω των περιβαλλοντικών ανησυχιών ή των τάσεων στον σχεδιασμό αναπτύσσονται συνεχώς νέα υλικά. Αυτά τα νέα υλικά πρέπει επίσης να πληρούν τα υψηλά μας πρότυπα. Η Annelie εξηγεί ότι έχει δοκιμάσει τα πάντα, από ξύλο driftwood που χρησιμοποιείται στα διακοσμητικά στοιχεία μέχρι ανακυκλωμένο πλαστικό από τη θάλασσα. Δεν περνάνε το τεστ όλα τα υλικά.
Τι γίνεται με την ανάπτυξη νέων αρωμάτων για τα αυτοκίνητά μας; Το 1952, ο Julius Sämann εφηύρε το πρώτο αποσμητικό χώρου για αυτοκίνητα, μετά από παρότρυνση ενός γαλατά στη Νέα Υόρκη, ο οποίος υπέφερε επειδή το φορτηγό παράδοσης μύριζε γάλα. Το στυπόχαρτο του Sämann εξελίχθηκε στο αποσμητικό αυτοκινήτου Wunder-Baum. Σήμερα, πολλοί κατασκευαστές αυτοκινήτων επιχειρούν να προσδώσουν ένα ελκυστικό άρωμα στα οχήματά τους.
«Η προσθήκη νέων ουσιών δεν είναι επιθυμητή από άποψη υγείας και δεν αποτελεί φιλοδοξία μας αυτήν τη στιγμή», λέει η Hanna. «Η μυρωδιά ενός αυτοκινήτου προκύπτει από τον συνδυασμό όλων των υλικών σε αυτό και θα πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο ευχάριστη. Είναι όμως αδύνατο να κατασκευάσεις ένα άοσμο αυτοκίνητο. Τα αυτοκίνητα είναι πολύπλοκα προϊόντα. Είναι και σαλόνι και ηχοσύστημα και όχημα.
Ελέγχουμε αυστηρά όλη την αλυσίδα και δουλεύουμε με στερεά υλικά που διαρκούν στον χρόνο. Θέλουμε οι πελάτες να νιώθουν αυτήν την ποιότητα όταν μπαίνουν στο Volvo τους», καταλήγει η Hanna.
